قسم میخورم...

باز هم میام شاید زود زود پست های روزمرگی نذارم، شاید وقتی مثل الان که دوست داشتم فقط حرف بزنم ولی گوش شنوا نبوده، یا بوده ولی حرفهامو درک نمیکرده، یا بوده و درک میکرده ولی محرم اسرارم نبوده، یا بوده و درک میکرده و محرم هم بوده ولی ذره ای براش اهمیت نداشته.

قبل تموم شدن این پستم باید از همکارم عذرخواهی کنم که اومد بام حرف بزنه ولی انقدر ذهنم درگیر نوشتن بود که به اندازه کافی بش توجه نکردم....

بعضی وقتا انقدر دلت پره حرفه که تا یک گوش پیدا میکنی نمیتونی برا گفتن لحظه ای درنگ کنی.

قسم میخورم......

شاید برای تو هم پیش آمده باشد که دوست داری  دور شوی از این همه هیاهو از این همهمه؛ از مردمی كه ساز خود را می زنند بی آنکه به فکر هارمونی زندگی باشند؛ شده که بخواهی بروی با جاده تا جایی که نه تو را بشناسند نه بشناسی...
حتی شده آرزو کنی برای لحظه ای نباشی  یا به قول زنده یاد خسرو شکیبایی بگویی کاش می‌شد؛
آدمی، گاهی... فقط گاهی...
به اندازه نیاز بمیرد، بعد بلند شود!خاک هایش را بتکاند
اگر دلش خواست برگردد به زندگی‌
دلش نخواست بخوابد تا ابد...

قسم میخورم......

می دونم که کامل نیسم، آدمی معمولی ام با اینکه منطقی هستم ولی خیلی اهل دلم،چهره ای شگفت انگیز ندارم اما نگاه جذابی دارم با اینکه کمی اضافه وزن دارم ولی شکم صافی دارم.گاهی اوقات بستنی می خورم ولی عاشق هله هوله نیستم. لباسام تروتمیزه اما ساده میپوشم.بیر قسم میخورم......

یکی مهربانیم را اشتباه گرفت دم نزدم!
یکی صداقتم را نادیده گرفت،سکوت کردم!
یکی غرورم را به بازی گرفت،نگاهش کردم!
از اینجا به بعد فهمیدم،دنیا جاییست که اگر مثه بقیه نباشی له میشوی!
خواستم مثه بقیه باشم،گفتند تو «خوب باش»!
خدایا ببخش!!!
اما بندگانت دیگر برایم فرقی نمی کنند،من عوض شدم تا بدانند
اگر خوب بودم،وظیفه ام نبود ؟
 معرفت داشتم....!

قسم میخورم......

لحظه ی دیدنت انگار که یک حادثه بود
حیف چشمان تو این حادثه را دوست نداشت

سیب را چیدم و در دلهره ی دستانم
سیب را دید!! ..ولی دلهره را دوست نداشت

تا سه بس بود که بشمارد و در دام افتد
گفت یک..گفت دو ..افسوس سه را دوست نداشت

من تو خط موازی ؟..نرسیدن..؟ هرگز
دلم این قاعده ی هندسه را دوست نداشت

درس منطق نده دیگر تو به این عاشق که
از همان کودکیش مدرسه را دوست نداشت...
 

قسم میخورم......

نزنيد سنگ به گنجشك
پر گنجشك قشنگ است

پر پروانه ببوسيد
پر پروانه قشنگ است

نسترن را بشناسيد
ياس را لمس كنيد
به خدا لاله قشنگ است

همه جا مست بخنديد
همه جا عشق بورزيد
سينه با عشق قشنگ است

بشناسيد خدا را
هر کجا یاد خدا هست
سقف آن خانه قشنگ است
 

قسم میخورم......

واسه اونی که دوسش داری وقت بذار،نذار به نبودت عادت کنه.نذار روز هاو ساعت هایِ زیادی رو بدونِ شنیدنِ صدات سَر کنه،امـروز نمیفهمی امایروز میرسه که دلت هوایِ بودنشُ میکنه و دیگه جایی واسه بودنت تو لحظه هاش نیس.دیگه دلش برایِ حضورت پـر نمیکشه،دیگه یاد می قسم میخورم......

چه خوب بود اگر همه چیز رو میشد نوشت.
اگر میتوانستم افکار خودم را به دیگری بفهمانم، میتوانستم بگویم. نه...یک احساساتی هست، یک چیزهایی هست، که نه میشود به دیگری فهماند، نه میشود گفت. آدم را مسخره میکنند. هر کسی مطابق افکار خودش دیگری را قضاوت می کند. زبان آدمیزاد مثل خود او ناقص و ناتوان است. 
صادق_هدایت

قسم میخورم......

خدایاخودت مراقب عزیزانم باش
که دیوارحادثه بلنداست و دستان من کوتاه،
که ابرهای بیماری بسیارندوچترامنیت من کوچک،
که اگرتونباشی خیالم ازبابت همه چیزراحت نیست.
مراقب باش نه روانشان زار شود نه جسمشان بیمار،که من طاقت بغض و اندوه و بیماری عزیزندارم.
عزیزانم را،دوستانم را،خانواده ام رابتومییپارم.
خودت آنهارامیان آعوش امن خدایی ات جاکن.
خودت ضامن آرامش و سلامتی شان باش که آنان با ارزش ترین دارایی من روی زمینند.
و من فقط بتومیسپارمشان.

قسم میخورم......